Telewizor to jedno z najbardziej rozpowszechnionych urządzeń. Lecz jaki telewizor wybrać? Dla niewtajemniczonych użytkowników może to być trudne pytanie. Wraz z rozwojem dużej liczby technologii, w które wyposażone są telewizory, z jednej strony otwiera się dla użytkowników wiele nowych możliwości, z drugiej strony decyzja zakupu staje się bardziej skomplikowana. Obecnie jest telewizor czymś więcej, niż tylko odbiornikiem sygnału telewizyjnego.

Nowe urządzenia pozwalają połączyć się z Internetem lub oferują wyjątkowe doświadczenie podczas oglądania 3D obrazu, telewizora z zakrzywionym ekranem lub ultrawysoką rozdzielczością Ultra HD. Poniżej znajdujący się artykuł opisuje pojedyncze cechy charekterystyczne dla nowoczesnych telewizorów i ma on służyć jako przewodnik zakupowy pomagający z wyborem telewizji. Dzięki właściwemu doborowi ze względu na każdy parametr, otrzymamy idealną kombinację dokładnie dostosowaną do naszych wymagań,
i dzięki temu wybierzemy odpowiedni telewizor.

• Według naszych możliwości zadecydujmy o kategorii cenowej telewizora.
• Według preferencji oraz wielkości pomieszczenia, w jakim planujemy umieścić telewizor, wybierzmy rozmiar telewizora/przekątną ekranu.
• Nie zaleca się kupna telewizora z rozdzielczością niższą niż HD ready (patrz rozdzial „Rozdzielczość”).
• ​Sprawdźmy, w jakie wstępy/złącze oraz technologie wyposażony jest telewizor, aby uniknąć problemów ze zgodnością pewnych urządzeń przeznaczonych do podłączenia w przyszłości (USB, HDMI, podłączenie z Internetem).

Typ zastosowanej matrycy

W chwili obecnej dostępne są na rynku cztery rodzaje wyświetlacza, które różnią się od siebie skutecznością pod względem różnych aspektów. Nie można generalnie powiedzieć, która technologia jest najbardziej korzystna, gdyż wszystkie posiadają plusy i minusy. Poniższy rozdział zajmuje się opisem poszczególnych technologii oraz wymieniono ich zalety i wady. Na podstawie omówionych poniżej specyfikacji dobrze jest ustalić sobie preferencje i na tej podstawie odpowiednio dobrać idealny wariant.

Telewizor plazmowy

Telewizory plazmowe nie działają na zasadzie podświetlenia ekranu, lecz bezpośrednio emitują światło poszczególnych pikseli. To powoduje bardzo szybki czas reakcji telewizora, bardzo dobre odwzorowanie czerni, a także szeroki kąt oglądania – pod różnym kątem nie zaobserwujemy pogorszenia się obrazu. Z drugiej strony oferuje krótszą żywotność telewizora, co spowodowane jest przez wypalanie ekranu. To tak zwany „efekt pamięci“
polegający na tym, że obrazy pozostają na ekranie mimo zmiany kanału. W przeszłości telewizory plazmowe były również kojarzone z wyższym zużyciem energii, jednak nowoczesne produkty z tą technologią zużywają już taką samą ilość energii jak telewizory LCD.

Telewizor LCD

Główną różnicą w porównaniu do telewizorów plazmowych jest podświetlenie ekranu. Telewizory LCD (skrót z angielskiego: Liquid Crystal Display) jako źródło światła wykorzystują świetlówki, które odpowiadają za podświetlenie tła. Telewizory LCD to obecnie najczęściej stosowana technologia, ponieważ zapewnia bardziej równomierne podświetlenie, telewizory z LCD technologią są tańsze i nie wypalają ekranu. Wadą jest jednak wolny czas reakcji, gorsze odwzorowanie ciemnych kolorów oraz możliwa degradacja kolorów pod kątem.

Telewizor LED

To właśnie rodzaj LCD (Light-Emitting Diode), jednak dzięki wykorzystaniu innej technologii podświetlenia oferują jakość porównywalną do telewizorów plazmowych. LED technologia zmniejsza zużycie prądu, oferuje także lepsze odwzorowanie kolorów, mniejsze zniekształcenia obrazu oraz mają długą żywotność. Wyświetlacze telewizyjne LED są droższe i tracą na jakości przy oglądaniu telewizora siedząc z boku, co jest wadą.

Telewizor OLED

Kolejnym rodzajem to telewizory OLED (Organic Light-Emitting Diode). Wykorzystują organiczne diody LED, i tak samo jak w przypadku telewizorów plazmowych, nie wymagają dodatkowego podświetlenia (światło jest wydzielane samodzielnie), dzięki czemu gwarantują doskonałą czerń oraz bardzo krótki czas reakcji.

Telewizory OLED są najmłodsze z wymienionych i dzięki najnowszym technologiom są producenci w stanie zaoferować bardzo cienkie warianty paneli, co może być zaletą ze względu na łatwe przenoszenie telewizora. Kolejną zaletą to niskie zużycie energii elektrycznej oraz bardzo szeroki kąt oglądania. Ogólnie można powiedzieć, że OLED to polepszona technologia LED, eliminująca ich słabe strony. Wadą jest zdecydowanie kilkakrotnie wyższa cena, a także niska żywotność, jednak z każdą kolejną generacją wyświetlacza są bardziej trwałe. Jeśli więc nie przejmujemy się zbytnio ceną, najlepszym wyborem będą wysokiej jakości telewizory OLED.

Telewizory QLED

Od niedawna można się również spotkać z wyświetlaczem telewizora QLED, który obecnie na rynku walczy z technologią OLED. Różnica nie jest tylko w pierwszej literze. Technologia QLED stosowana jest w telewizorach Samsung. OLED telewizory nie korzystają z dodatkowego podświetlenia, dlatego że każda dioda LED oddzielnie emituje światło, co odzwierciedla się w większym zużyciu energetycznym w zależności od tego, ile diod w danym momencie świeci i jaką mocą. Natomiast technologia QLED to tak naprawdę wyższej klasy model telewizora LCD, lecz oferujący lepsze kolory oraz wyższą jasność.

Aby osiągnąć wymaganą jakość, QLED technologia wywodzi się z wyświetlacza LDC, wykorzystując technologię Quantum Dot, czyli kropek kwantowych. W telewizorach nowej generacji zastosowano aluminium, które znacznie poprawiło wyrazistość kolorów podczas patrzenia na ekran pod kątem. Technologia QLED może pochwalić się wyższą jasnością oraz dzięki zastosowaniu nowej powierzchni, zmniejszeniem odbicia światła. Wyświetlacz QLED ma wyższy kontrast, jednak nie można liczyć na doskonałą czerń. Jednocześnie zmniejsza zużycie energii telewizora.

Skrót QLED można zatem rozumieć jako połączenie kropek kwantowych (quantum dot) z technologią LED, korzystając przy tym tylko pozytywne aspekty obu technologii. Porównanie wyświetlaczy OLED z QLED można obejrzeć w poniższym filmie.

Co ciekawie, pod koniec lata 2018 r. Samsung zaprezentował nawet pierwszy telewizor z technologią QLED i rozdzielczością 8 K.

Przekątna ekranu

Przekątna ekranu to długość pomiędzy dwoma przeciwległymi rogami. Wartość przekątnej wyrażana jest w calach (1 cal = 2,54 cm). Jak już wspomniano na początku naszego artykułu, przekątną telewizora należy wybrać zgodnie z wielkością pomieszczenia i naszymi preferencjami. Dla przynajmniej podstawowego zrozumienia i lepszego zorientowania się w kwestii przekątnej, dołączona jest tabela, która podaje prawidłowy rozmiar przekątnej w zależności od odległości użytkownika od telewizora:

Odległość ta obliczona jest w taki sposób, aby ze względu na wielkość pomieszczenie można łatwo obejrzeć cały ekran. Wybór odpowiedniej przekątnej w pewnym stopniu wpływa na jakość rozdzielczości. Duże przekątne o niskiej rozdzielczości mogą bardzo nieprzyjemnie zniekształcać obraz (patrz rozdział „Rozdzielczość“). Za przeciętne telewizory w obecnej chwili uważano te z przekątną ekranu od 80 do 100 cm (30–40 cali). Jednak bardzo zależy od naszych przyzwyczajeń i preferencji, dlatego nic dziwnego, jeśli odbiegamy od podanej średniej.

Rozdzielczość

Rozdzielczość to parametr określający liczbę pikseli obrazu wyświetlanych na ekranie telewizora. Wyższa rozdzielczość wyświetla więcej informacji na ekranie (większy obszar wyświetlania), jednak kosztem tego, wyświetlane informacje są mniejsze. W obecnej chwili na rynku można znaleźć tylko trzy rodzaje rozdzielczości.

HD Ready (zazwyczaj 1366×768)

Jest to nadal stosunkowo powszechnie używana rozdzielczość. Telewizor HD Ready ma rozdzielczość 1366×768 pikseli. To raczej przestarzały wariant wyświetlania i nie jest w stanie zaoferować tak dobrego obrazu, jak nowsze telewizory o wyższych rozdzielczościach. Jest wystarczający do odbioru sygnału telewizyjnego, jednak jeśli myślimy także o innych czynnościach (granie na konsoli, oglądanie filmów DVD), to na pewno opłaca się zainwestować w telewizor o wyższej rozdzielczości.

Full HD (1920×1080)

W przeszłości Full HD uważano za przewrotową technologię, obecnie uważana jest za powszechny standard. Full HD oferuje rozdzielczość 1920×1080 pikseli, która umożliwia oglądać sygnał w jakości obrazu HD. W ten sposób oferuje stosunkowo ostre odwzorowanie detali i w stosunku cena/wydajność to najbardziej korzystny wariant. Dlatego rozdzielczość Full HD jest do dziś najbardziej popularna, i choć na rynku pojawili się już producenci o znacznie wyższych rozdzielczościach. Jeśli planujemy korzystać z telewizji także do innych celów niż tylko odbioru sygnału telewizyjnego, wybór odpowiedniej rozdzielczości powinien zaczynać się na kategorii Full HD. Mniejsza ilość pikseli nie jest już dla obecnych ekranów w przypadku oglądania filmów lub grania wystarczająca. Dlatego Full HD to minimalny standard, który podczas zakupu powinniśmy wymagać.

Ultra HD (3840×2160)

Znane także pod nazwą 4K. Rozdzielczość Ultra HD oferuje 3840×2160 pikseli, wyprzedzając wszystkie wyżej wymienione technologie. Gwarantuje bardzo wyraźny obraz i pozwala na komfortowe oglądanie. Jeśli jednak zamierzamy używać telewizora tylko do odbioru sygnału telewizyjnego, inwestycja w rozdzielczości 4K jest dla nas raczej nieistotna. Zdecydowana większość stacji telewizyjnych nie nadaje programów w tak wysokiej rozdzielczości, i z tego względu funkcja ta pozostałaby niewykorzystana. Jednak taka wysoka rozdzielczość nadaje się do celów multimedialnych (oglądanie Blu-ray, granie na konsoli itp.). Rozwój technologii Ultra HD niesie ze sobą także nowy wymiar rozdzielczości, tak zwaną 8K, która oferuje rozdzielczość 7680×4320 pikseli. Taki rodzaj rozdzielczości obecnie znajduje się w najbardziej zaawansowanych technologicznie modelach, z wyższej półki cenowej.

Kontrast

Kontrast mierzy intensywność kolorów wyświetlanych na ekranie telewizora. Odgrywa bardzo ważną rolę w oglądaniu telewizji w zwykłych warunkach dziennych, podczas gdy świeci słońce. Kontrast jest wyrażony jako stosunek najjaśniejszej bieli do najciemniejszej czerni, jednostką jest luks. Wynik występuje na przykład jako 1000:1. Im wyższy kontrast będzie miał nasz telewizor, tym żywsze i wierniejsze kolory będzie wyświetlał. Wartość kontrastu zwykle wynosi 1500:1.

Jednak trzeba odróżniać klasyczny kontrast statyczny od kontrastu dynamicznego, który wykorzystuje inną skalę, dzięki czemu osiąga kilkakrotnie wyższe wartości. Konstrast dynamiczny określa różnicę kontrastu pomiędzy dwiema częściami ekranu (wzór pełnoekranowy) – całkowicie białą a całkowicie czarną. Konstrast statyczny również określa różnicę kontrastu na ekranie, jednak za pomocą szachownicy złożonej z białych i czarnych prostokątów. Dlatego porównywanie wartości kontrastu statycznego jest bardziej odpowiednie, gdyż ma znacznie większy wpływ na oglądanie obrazu. Fakt ten wynika z tego, że poszczególna scena filmu nigdy nie zostanie podzielona na pół na ekranie, co tak naprawdę obliczane jest przez kontrast dynamiczny.

Dlatego producenci telewizorów, często z powodów marketingowych, podają wartość kontrastu dynamicznego, gdyż zwykłemu użytkownikowi jest bardzo trudno aspekty te odróżnić. Wartość kontrastu dynamicznego wynosi około 10000:1 wzwyż.

Podsumowując, warto zaznaczyć, że najlepszą opcją przy wyborze odpowiedniego kontrastu jest albo osobiście przetestować telewizor, albo znaleźć szczegółowe informacje w Internecie. Jak już przekonaliśmy się, producenci często podają zupełnie nieistotne informacje.

Czas reakcji matrycy

Czas reakcji informuje nas o tym, jak szybko reaguje telewizor na zmianę położenia obiektu na ekranie i jak szybko przetwarza jeden kolor na inny. Również w tym przypadku odnajdziemy znacznie mylącą skalę, w której różni producenci podawają różne metody mierzenia czasu reakcji ze względów marketingowych. W przypadku mierzenia odcieni szarości można znaleźć informację o czasie reakcji matrycy mniej niż 5 ms. W przypadku koloru białego czas reakcji wynosi więcej niż 10 ms.

Dlatego często w specyfikacjach producenci określają dla nich bardziej korzystny czas reakcji matrycy – czas reakcji koloru szarego. Maksymalny limit czasu reakcji w przypadku telewizorów przeznaczonych do standardowego użytkowania (bez grania wymagających gier) powinien wynosić około 10 ms. Telewizory o wolnym czasie reakcji mogą powodować pewne trudności podczas oglądania dynamicznych filmów lub grania bardziej wymagających gier na konsoli.

Częstotliwość odświeżania

Częstotliwość odświeżania oznacza liczbę obrazów wyświetlanych na ekranie w ciągu trwania jednej sekundy. Jednostką jest Herc (Hz). Niestety, na częstotliwość odświeżania znacząco wpływają także różne sztuczki marketingowe, a różni producenci stosują różne metody obliczania częstotliwości odświeżania. Standardowo mierzona częstotliwość odświeżania powinna wynosić około 60 Hz do 240 Hz. Jednak producenci na podstawie zastostowanych modyfikacji wartości uniemożliwiają spokojną orientację w tym parametrze. Dlatego można napotkać na frekwencję 800 Hz MCI, 900 Hz CMR i tym podobne, gdzie litery za podaną wartością wyrażają zupełnie inną metodę obliczania częstotliwości.

Z tego powodu powinniśmy szukać istotnej wartości częstotliwości odświeżania w Internecie, lub internetowych instrukcjach obsługi poszczególnego urządzenia. Jeśli uda nam się znaleźć rzeczywiste dane, wygraliśmy. Powinniśmy wybierać częstotliwość odświeżania z wartością ponad 100 Hz, która zapewni nam płynność obrazu podczas grania wymagających gier lub oglądając dynamiczne sceny.

Jasność

To ilość światła emitowana przez ekran mierzona podczas wyświetlania koloru białego. Wyrażana jest w jednostkach jasności – kandelach (cd). Powszechnie uważa się, że wyższa jasność skutkuje lepszą jakość obrazu, jednak to założenie jest zaprzeczane przez niektórych ekspertów. Parametr jasności jest szczególnie ważny przede wszystkim w jasnych warunkach (jasny słoneczny salon), jednak w ciemnych warunkach nocnych wysoka jasność może być raczej wadą. Z tego względu zalecamy wybór telewizora z wartością jasności około
500 cd/m2.

Zużycie energetyczne

Zużycie energii elektrycznej przez telewizor może znacznie wpłynąć na cenę końcową za prąd, i co za tym idzie, wpłynąć na nasze przyszłe inwestycje. Telewizor z dużym ekranem i wieloma wymagającymi funkcjami będzie w porównaniu do naszego starego telewizora oczywiście bardziej wymagający na zużycie energetyczne. Jeśli jednak będziemy przy wyborze ostrożni, możliwie uda nam się kupić taki model telewizora, który będzie energooszczędny. Dzięki temu nie będziemy zdziwieni płacąc rachunki za prąd.

Producenci często parametr zużycia energetycznego rozumieją jako pobór mocy przez telewizor, podawanego w watach. Wartość poboru mocy odpowiada zużyciu energii elektrycznej w ciągu jednej godziny, tutaj korzysta się z kilowatogodziny. Najczęściej zużycie energetyczne w przypadku telewizorów określane jest w kilowatogodzinach za rok (kWh/rok). Na aspekt ten wpływa oczywiście częstość użytkowania, poziom jasności i tak dalej.

W przypadku większości standardowych modeli, roczne zużycie powinno wynosić około 100 kWh. Bardziej wymagające modele mogą zużywać nawet 200 kWh/rok, to już jednak wartość, którą nie powinniśmy podczas wyboru przekraczać. O zużyciu telewizora może świadczyć także klasa energetyczna, która według norm Unii Europejskiej ocenia, czy urządzenie jest efektywne pod względem zużycia.

Etykieta efektywności energetycznej

Zarówno zużycie, jak i stopień efektywności energetycznej to dane, które można znaleźć w instrukcji obsługi lub na etykiecie energetycznej telewizora. Konieczność dostarczania etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów wynika z Rozporządzenia Delegowane Komisji UE nr 1062/2010.

Jeśli spotkaliśmy się już z etykietą energetyczną, na przykład przy wyborze innego urządzenia, jej zrozumienie będzie dla nas stosunkowo łatwe. Jeśli jednak potrzebujemy z tym pomocy, poniżej znajdują się wyjaśnienia.

​a) Klasa energetyczna – informuje o stopniu zużycia energii elektrycznej, najbardziej efektywna klasa to A++, można spotkać się także z klasami A+, A, B, C, D, E, sortowane alfabetycznie od najbardziej efektywnej do najmniej efektywnej. W gospodarstwach domowych najczęściej pojawiają się telewizory z klasą energetyczną A oraz A+.

1. Zużycie energii elektrycznej – podawane w watach (moc urządzenia) i oblicza zwykłe zużycie włączonego telewizora w ciągu jednej godziny (kilowatogodzina).
2. Roczne zużycie energii elektrycznej – określa zużycie energetyczne w ciągu jednego roku w kWh. Cena 1 kWh różni się w zależności od lokalizacji naszego mieszkania oraz dostawcy energii. Na podstawie wzoru można obliczyć przybliżony koszt poboru energii za rok.
3. Przekątna w centymetrach i calach – wskazuje wielkość przekątnej. W przypadku pytań dotyczących tej kwestii, prosimy o przeczytanie rozdziału „Przekątna ekranu“.
4. Symbol wyłącznika zasilania – ten symbol pojawia się na telewizorach wyposażonych
   w wyłącznik, który nie zużywa wiecej niż 0,01 wata.

Kąty oglądania

Kąt oglądania, czy też kąt obserwacji to maksymalny kąt, z którego można oglądać telewizor bez zniekształcenia jakości wyświetlanych informacji. Szeroki kąt oglądania znaczy większy komfort dla użytkownika. Pozwala na oglądanie telewizora nie tylko na wprost, ale również z boku, to znaczy, że użytkownik niekoniecznie musi siedzieć bezpośrednio przed telewizorem, lecz może go na spokojnie oglądać z zakątka swojego salonu. Za standard uważa się kąt obserwacji 170–180°.

Telewizory 3D

Technologia trójwymiarowa pozwala użytkownikowi postrzegać oglądany obraz w sposób przestrzenny, a tym samym stwarza bardziej realistyczne wrażenia z oglądanego obrazu. 3D technologia to najbardziej innowacyjna cecha telewizorów i niekoniecznie jest to wyposażenie tylko bardzo drogich modeli. Należy jednak pamiętać o tym, że odbiór telewizyjnego sygnału 3D jest bardzo ograniczony i technologia ta może być wykorzystywana wyłącznie do wyświetlania własnych treści multimedialnych. Technologia trójwymiarowa związana jest zazwyczaj z koniecznością posiadania specjalnych, dedykowanych do danego sprzętu okularów. Dlatego należy sprawdzić, czy okulary znajdują się w zestawie wybranego telewizora, bądź będziemy musieli je zakupić oddzielnie.

Tuner

Typy programu telewizyjnego, które telewizor może odbierać, zależne są od tunera. Obecnym standardem nadawania naziemnego jest DVB T. W porównaniu do poprzedniej stosowanej transmisji analogowej, zapewnia znacznie stabilniejszą transmisję, na którą nie mają wpływu inne warunki, takie jak warunki atmosferyczne, czy zakłócenia sygnału przez czynniki zewnętrzne.

Jeśli wybrany przez nas telewizor wyposażony jest już w DVB-T, w rzeczywistości jest to wbudowany zamiennik dekodera, do którego prawdopodobnie jesteśmy już przyzwyczajeni z poprzedniego telewizora. Do odbioru telewizji kablowej wymagany jest tuner DVB-C, do odbioru telewizji satelitarnej tuner DVB-S. I choć w chwili obecnej nie posiadamy dostępu do telewizji kablowej lub satelitarnej, na pewno warto kupić telewizory wyposażone w te tunery, gdyż mogą one zaoszczędzić nam kłopotów z uzyskaniem niezbędnych zamienników do odebrania innego rodzaju sygnału w przyszłości. Jeśli jednak okaże się, że nasz telewizor nie posiada niektórego z tunerów, niekoniecznie musimy go wyrzucać. Wystarczy kupić dodatkowe urządzenie, na przykład odbiornik satelitarny bądź zestaw satelitarny.

Wstępy/występy

Wstępy do telewizora pozwalają na podłączenie do różnego rodzaju urządzeń multimedialnych i tym samym znacznie poszerzają zakres zastosowania zwykłego telewizora. Absolutną podstawą, w którą wyposażone są wszystkie telewizory klasyczne, jest wejście na kabel SCART, zwany potocznie kablem Euro. Kolejnym standardem, na który warto zwrócić uwagę wybierając telewizor, to wejście HDMI, który umożliwia podłączenie innego odtwarzacza, jak na przykład konsoli do gier lub laptopa.

Starszym typem tego połączenia to VGA, które umożliwia podłączenie innych urządzeń, jednak nie zapewnia tak dobrej transmisji danych jak wejście HDMI. Bardzo często telewizory wyposażone są w wejście USB, które umożliwia podłączenie telefonu lub klasycznego pendriva. W czytnik kart pamięci, który umożliwia bezpośrednie podłączenie do karty pamięci, wyposażone są niektóre modele telewizorów. W celu podłączenia do Internetu, nowoczesne telewizory posiadają również wbudowane złącze LAN lub odbiornik bezprzewodowych sieci Wi-Fi (WLAN).

Szczególnie w przypadku telewizorów o mniejszych przekątnych, które nie posiadają wystarczająco dużo miejsca na umieszczenie wysokiej jakości głośników, ważne jest również wejście Audio, które służy do podłączenia innych głośników.

Zakrzywiony ekran telewizora

Telewizory z zakrzywionym ekranem to kolejny poziom realizmu, ponieważ każdy fragment wyświetlacza telewizora jest w dokładnie takiej samej odległości od oczu oglądającego użytkownika. Dzięki temu zagłębiamy się w oglądany film czy program.

Do największych wad tych urządzeń można zaliczyć konieczność siedzenia dokładnie naprzeciwko ekranu. Jeśli telewizor ma odzwierciedlać krzywiznę oka oglądającego, to będzie to działać tylko w tedy, jeśli oglądający siedzi naprzeciwko. Patrząc na telewizor z boku, takie dopasowanie jest niemożliwe. Dlatego oglądając telewizor z całą rodziną, część siedząca na boku może mieć problem z oglądaniem. Zakrzywione telewizory, tak jak w przypadku telewizorów 3D, to niekoniecznie technologia tylko bardzo drogich modeli.

Smart TV

Tak jak w przypadku zakrzywionych telewizorów, jak i technologii 3D, także Smart telewizory to znak nowoczesności. Telewizor z dostępem do Internetu rozszera podstawową funkcję telewizora na interaktywne centrum multimedialne. Smart telewizory posiadają własny system operacyjny i poprzez różne aplikacje pozwalają na czytanie maili, oglądanie Youtube lub łączenie się z serwisami społecznościowymi. Smart telewizory umożliwiają także przewijanie już nadanych programów telewizijnych, lub oglądania filmów nawet kilka dni wstecz.

Najbardziej zaawansowane Smart telewizory mogą oferować swoim użytkownikom na przykład sterowanie głosem lub gestem. Także Smart telewizory można kupić w niższej kategorii cenowej, dzięki czemu stają się dostępne dla prawie wszystkich klientów. Oczywiście powinniśmy się zastanowić, czy planujemy korzystać z funkcji Smart telewizorów, ponieważ za takie wyposażenie płaci się dodatkowo i czasami zostaje przez wielu użytkowników niewykorzystane.

Umieszczenie telewizora

Obecnie występujące na rynku płaskie telewizory oferują większą zmienność umieszczenia telewizora niż w przypadku wcześniej wyprodukowanych modeli. Można postawić je na szafce lub zawiesić na ścianie – na rynku dostępne są także regulowane uchwyty. Jednak umieszczenie telewizora podlega pewnym regułom, więc na podstawie czego wybrać odpowiednie miejsce dla telewizora?

Ściana czy stolik?

Oczywiście decyzja ta w dużej mierze zależna jest od naszego gustu. Jednak warto wziąć pod uwagę na przykład wagę telewizora. Cięższe modele nadają się bardziej do postawienia na stoliku lub półce RTV, które mogą być także częścią meblościanki. Zakup praktycznej meblościanki daje nam możliwość dopasować meble w salonie jako całości, jeśli ponadto chcemy zachować pomieszczenie w jednym stylu, możemy również pomyśleć o odpowiednim designie sofy.

Jaka wysokość?

Telewizory najczęściej odnajdujemy w salonie, jednak często znajdują się także w sypialni lub kuchni. Rodzaj pomieszczenia wpływa głównie na wysokość telewizora. Podczas gdy w salonie użytkownik oglądający telewizor najczęściej siedzi, w sypialni wręcz przeciwnie leży i w kuchni stoi. Temu powinno odpowiadać umieszczenie telewizora. We wszystkich przypadkach środek ekranu powinien znajdować się na wysokości oczu oglądającego bądź nieco niżej. Podczas oglądania nigdy nie należy odchylać głowy.

Okna

Umieszczenie telewizora na ścianie obok okna nie jest najlepszym rozwiązaniem, podobnie jak ściana przeciwległa. W pierwszym przypadku światło z okna będzie nas oślepiało, w drugim przypadku, światło z przeciwległego okna będzie się odbijać na ekranie telewizora. Jeśli nie mamy innej możliwości, zalecamy przynajmniej odpowiednich rolet lub zasłon.

Telewizory przyszłości

Dziedzina technologii telewizorów ciągle się rozwija, często poszczególni producenci wyprzedzają się w zastosowanych nowościach. Niektóre telewizory można uznać za narzędzia marketingowe, lecz inne pomysły mogą być przewrotowe. Na ostatnich targach technologicznych pojawiło się kilka propozycji co do rozwoju technologii telewizorów.

Ekran modułowy MicroLED

Południowokoreańska firma Samsung wprowadziła na rynek technologię MicroLED z modułową konstrukcją. To przewrotowy pomysł ze względu na fakt, że użytkownicy dostosowują ekran do rodzaju i wielkości wymaganego telewizora. Dodając moduły LED, mogą oni rozszerzać swoje wyświetlacze do dowolnej wielkości. Moduły MicroLED nie mają ramek, dzięki czemu uzyskujemy efekt gładkiej powierzchni. Modułowa budowa MicroLED pozwoli w przyszłości tworzyć ekrany wyświetlaczy o nieregularnych proporcjach. Po połączeniu modułów, sztuczna inteligencja zajmie się zestawieniem poszczególnych części podczas wyświetlania obrazu.

Dzięki tej modułowej technologii można zbudować telewizor ogromnych rozmiarów, praktycznie na całej ścianie w salonie. Samsung przedstawił najnowszą wersję ekranu „The Wall“ , co jest ogromny ekran z przekątną 292 cale. W przypadku zakupu większej ilości modułów, nie oznacza to, że wszystkie muszą produkować obraz telewizyjny. Jedną z możliwości jest to, że kilka modułów będzie służyło jako telewizor, resztę można zaprojektować na wymarzone otoczenie z akcesoriami.

Dużą zaletą tej technologii jest oczywiście jej zmienność. Dodatkowo, jeśli uszkodzono część telewizora, wystarczy po prostu wymienić moduł, dzięki czemu nie będzie uszkodzone całe urządzenie. Sztuczna inteligencja jest w stanie przeskalować i zwiększyć rozdzielczość ekranu na podstawie jego wymiaru, utrzymując jednocześnie stałe zagęszczenie pikseli. Dzięki temu można spodziewać się jakości 8K. Poszczególne moduły oparte są na diodach nieorganicznych, przez co nie ulegają wypalaniu (nie pogarsza się jakość wyświetlania).

Ekran rolowany

Na długo oczekiwanej technologii telewizorów, która wysuwa się ze specjalnego stojaka, ostatnio skupia się firma LG, która ma zamiar wprowadzić na rynek 65-calową wersję. Z początku będzie to jednak bardzo drogi wariant wyposażenia domów i miezkań futurystycznych i nowoczesnych.

Ekran rolowany potrafi się zwinąć i schować w specjalnej obudowie, która może służyć jako mebel w przypadku, jeśli w tej chwili nie chcemy niczego oglądać. Dzięki temu przestrzeń nie jest zakłócana klasycznym telewizorem ustawionym na stoliku lub zawieszonym na ścianie. Jeśli tylko zapragniemy oglądać telewizor, wystarczy go wyjąć z obudowy. Ekran stosuje technologię OLED z diodami organicznymi. Kolejną zaletą jest fakt, że można ustawiać stopień wysunięcia, i co za tym idzie, dobierać stosunek szerokości ekranu z 21:9 do 16:9. Z tego powodu obecność ciemnych pasków po bokach ekranu to już przeszłość.

Telewizory laserowe

Tak zwany telewizor laserowy został przedstawiony przez firmę Hisense. Nie jest to wprawdzie telewizor, lecz laserowy projektor, który pełni funkcję telewizora. Obecnie firma stworzyła wersję z trzema laserami. Całe urządzenie projektora nie jest umieszczone w dużej odległości od panelu, lecz znajduje się tuż przed nim w dolnej części, dzięki czemu można je wbudować w stół. Urządzenia można stosować bez ekranu z powierzchnią antyrefleksyjną, dzięki czemu można wyświetlać obraz bezpośrednio na ścianę i inne powierzchnie, jednak w niższej jakości. Jak na razie jest to stosunkowo drogie urządzenie. Eksperci szacują, że technologia ta będzie raczej w tyle za dwoma wyżej wymienionymi technologiami. Jednak technologia laserowa mogłaby być stosowana w urządzeniach mobilnych, w samochodach i innych.